تا ما قدهی زان بت عیار گرفتیم

تا ما قدهی زان بت عیار گرفتیم

دوری زغم غصه ی بسیار گرفتیم

از بهر تما شای گل روی تو باشد

امروز اگر دامن آن یار گرفتیم

صد تلخی ایام نمودیم تحمل هر شب

تا بوسه از آن لعل شکر بار گرفتیم

آزار خلایق نرسیدست بما هیچ

بیزاری دل از تو دل آزار گرفتیم

کارم باشد زغمت گفتن اشعار

شادیم که از دو لبت کام گرفتیم

آرام دل بیدل توئی ای بت عیار