سقف لاجوردی

در این دارازای کوتاه هستی
چه میشود ما را
که گوشه ای از این جانپناه
هم نمیتواند
پناهگاهمان باشد
زمانه بی پناهیست
زمانه بلوغ تنهایی
زمانه عشق ممنوع
زمانه رویای آزادی پروراندن و قفس فروختن
زمانه هرج و مرج افکار بی افسار
زمانه امواج سهمگین فاصله
زمانه روزهای شب زده
و شب های بی سحر
زمانه آسمان خاکی
دل ها در حسرت آن آبی لاجوردی
که روزگاری
سقف زیبای بالای سرمان بود ...