مشت کوبنده

« مُشت كوبنده »
سيـد  والا  مقامـي، مـُشت  پـُر جـولان  گرفت           
 تاج و تختِ  شاهي، از آن دولت  ايران   گرفت
مشت  آن  كوبنده بُـد ، مستكبران  را  زد  كنار         
  همچو جدش راه و رسم  مذهب وايمان گرفت
دولتي   را   مستقل  از  حكم حق   تنظيم  كرد            
حزب مستضعف به  همراهش، ره ايمان گرفت
ناظرم   بر  حكم  آن   فرمانرواي   حزب    دين         
  فـرّ فرمان را  همان ، از حزب  بي دينان  گرفت
طرز   گفتارش  مطابق   شد  به   وجدان    بشر          
 كشتي دين را بدست  از غرق در طوفان گرفت
تا  خميني(ره)  بانگ  دين ، بر  ملت   بيدار   زد          
  صوت بانگش،نقش ايمان در دل مردان  گرفت
سركشان   در  راه  دين  بودند  ، اما   بانگ  آن         
  هر سرِ  سركش به زير ضربه ي  چوگان گرفت
تا  كه  آن سيد  به  راه  دين و  ايمان   زد   قـدم          
 راه  ايمان  گوييا ، ماننـد  انسان   جان   گرفت
مسجد  و محراب را  چون  سنگر  ايمان  شمرد          
 هر مسلمان را ، در اين سنگر  پي فرمان  گرفت
لشكري   آماده  بـنمود  ، از  بسيج  و  از  سپاه         
   مُلك  ايران  را   ز‌ِ دست  لشكر شيطان  گرفت
بر  نماز  جمعه   بر   ايرانيـان     فرمـان     بـداد         
  اصل  فرمان را هم  از، آن سوره ي قرآن گرفت
سيد  و  سالار  ما  ، پيمان   دين   تجديد   كرد          
  از  مسلمانان   براي  امر  دين ،  پيمان   گرفت
غوطه ور  شد  در  ميان  اين  مسائل ها     تمام         
   شيعه  و سني  به پاس  امـر دين، يكسان گرفت
شيعيان   را  رو  به  راه  دين  حق   تأييد   كرد           
شيعه  و سني   به   راه   قـادر  سبحـان   گرفت
طرز و  عنوان   ديانت   را  به   ملت  بر   فـزود        
    تا   ديانت ، دامن   اين   ملت  انـسان    گرفت
تا  زبانـش  بانگي   از  «الله و اكبر»  بـر  كشيد          
 بانگ  آن  قلب   مسلمانان   اين  دوران  گرفت
فَـر  و  دانايي  آن ، مستكبران   را    خوار  كرد          
 فَـرِ  هر  مستضعفي   را ،  قابل   امكان   گرفت
نقطه ي  علم  و هدايت گشت  در  ايران  زمين          
 اين هدايت  را  زِ قرآن ،با  دوصد  برهان گرفت
سطح  ايران  گشته  بُـد ، ميدان  كافر  كيش ها           
راه  آن  ميدان بـبست، ره  بر آن كفران  گرفت
تا   خميني(ره)  در  فراقـت  بود ،  فريـادي  نـزد         
 جنبش  اهريمنـان ، بر اهل  دين  طغيان  گرفت
خاتم   دست  سليمان  را  به  دست  آورده  بود           
 آن  نگين  رفته  را ، از دست  آن  ديوان گرفت
پرچم   توحيـد  را  آن  جلو   دادش  تا  به   مرز          
  ملك  توحيدي ما ، از  پرچمش  سامان  گرفت
خرمن   دين   را   مسـخر كرد ، آن    والا مقام          
  نزد  پيغمبر (ص)  يقيناً ، رتبه ي  سلمان  گرفت
طور سينا  شد  جماران، معجز  از  يزدان  رسيد          
  معجز موسي(ع)  تسلط را  زِ  فرعونـان  گرفت
اي حسن ، اين  دين و ايمان را  نگهبان  بايدش           
هركه بر دين شد نگهبان،مُلك جاويدان گرفت
٭٭٭