عجب اشفته بازاری , در این بیغوله شد حاکم

 چرا این روزها حتی , دل از دلدار میترسد

و عاشق از طلوع عشق و یار از یار میترسد

چه پیش امد در این بُستان , ز اندوه خزان باد

که بلبل از گُل و گُل هم دگر از خار میترسد

به دور خویش میچرخیم و در این حلقه زنجیریم

کجا باشد عجب , گر  نقطه از پرگار میترسد

عجب اشفته بازاری در این بیغوله شد حاکم

که بازرگان ز کار و , سکه از بازار میترسد

مگر ان گهنه زخم دل , به زور نیزه شد درمان؟

که شاعر از بُروز درد , در اشعار میترسد

نه تنها ماجرای سربداران قصه شد دیگر

که حتی قصه گو  از چوبه های دار میترسد

چرا بار رسالت را , ز دوش خویش افکندیم

از این تاریکی مطلق "رها" بسیار میترسد