تصویر مجازی

با جهلِ مُرکب به شب تار توان زد
از لاف زدن، پرده به پندار توان زد
ای بی خبران ما همه بازیچه نفسیم
تا چند مگر دست، به انکار توان زد
دلبستگی ما شده تصویر مَجازی
این نقش، فقط بر دل دیوار توان زد
مستانه شنیدم سخن از پیر خرابات
آن حرف که با مَحرم اسرار توان زد
اوصاف خدا در دل بیمار نگنجد
تکبیر فقط با دل بیدار توان زد
گر یوسف دل را نفروشی به پَشیزی
آتش به همه رونق بازار توان زد
(فرهاد) صفت از غم مهجوریی دلدار
با تیشه بُرّان، به دل زار توان زد
خوش گفت ظفرخان، سخنی نغز که با آن
افسار بر این نفسِ سبکسار توان زد
(با پستیِ همت چه زنی دم ز انالحق
این حرف بلندیست، که بر دار توان زد)