مادرم یادش هست

مادرم یادش هست
من به زیبایی خنده هر روزش عادت دارم
من به لبخند ملیحش ارادت دارم
مادرم یادش هست
من از روی خوشش یک بغل گل رز می چینم
من برای رسیدن به نگاهش
یک وجب نور از آسمان خدا درون دلم می پیچم
مادرم پادش هست
صبح ها با صدایش از خواب بیزارم
رختخواب را بغل نور شبم می زارم
مادرم یادش هست
من به عطر گل یاس حساسم
و قلبی دارم که هر روز پر از احساسم
ماردم یادش هست
بغل سجاده او جای من است
و من می دانم
در قنوت
آخر شب
اول روز
سر سفره بی من
ذکر او بعد خدا یاد من است
مادرم یادش هست
من بدون او هیچ هیچم
و هنوز لقمه ها را با حواس مادرم می پیچم
مادرم یادش هست
و من ...