مؤمن عشق

بارها گر برود جان من از پهلویم
همچو بذر چمن اندر همه جا میرویم 
مؤمن عشق تو جز  کوی تو جایی نرود
چون تویی شاخص آنی که ورا میجویم
 سالها هادی من بودی و در ورطهءهول
دستگیرم ، هم از آن رو همه جا میگویم
 من شبان زادهء کورم نه یل وادی طور
دار معذورم اگر راه خطا میپویم
لیک مولا به ولای تو که از این گلزار 
نیست غیر گل رخسار تو در مینویم
 گرچه عمری بسر آوردم و پژمردم، باز
به نسیمی که ز سوی تو وزد میرویم
بر مزار تو پژوهنده شنیدم میگفت:
بر لب نهر شما رخت ریا میشویم

۱۳۹۷/۹/۲۰- مشهد.
مینو، بمعنای روان، بهشت، خرد، عالم روحانی امده است.