پرواز اسارت

پرواز اسارت...

بار الها از همان روز ازل
حکمت آزادی از پرواز بود

می پرید چون از قفس یک مرغ عشق
در عطش از لذت پرواز بود

راز صیقل دادن قلب مریض
دل پرانی با جهان ناز بود

الغرض پرواز در ذهن بشر
با رهایی قصه ای دمساز بود

ما گشودیم بال و پر تا آسمان
مرگ شد احساس بی پروازمان

جای آزادی اسارت شد پدید
شد نصیب بره ها گرگی پلید


بین پرواز و رهایی جنگ شد
واژه حسرت جدا از ننگ شد

بعد از این پرواز را در زندگی
مرگ می نامیم از شرمندگی


یاد و خاطره پرندگانی که پرواز را تا خدا ادامه دادند سبز و نیکو باد ......خدانگهدار پرندگان مهاجر ....