« حيله و تزوير »
این حیله و تزویر زِ کی در بشر آمد
آیا به کجا بود ، در این رهگذر آمد
این حیله و تزویر گر از آدمیان نیست
از کیست که بر طرز ، قبای بشر آمد
حیرت زده گشتم ،من از این حیله و تزویر
بیجاست که در چشم بشر،چون هنر آمد
اين حيله كه اول نَـبُد ، آخر به كجا بود
گر از ديگران بود ، چرا در بشر آمد
با طرز تفکر ، گر از این خلق بپرسیم
گوید من از آنم ، که بشر را نظر آمد
این حیله همانس،که همین کردوهمان کرد
تا در رسد این و آن در بشر آمد
این خرقه ی تزویر، هر آنکس که بکَندش
در اهل طریقت بشر خوش سِیـَر2 آمد
این خرقه ی تزویر، هر آنکس که بپوشید
در جامعه ی ما ، ضررش پُر خطر آمد
این خرقه ی تزویر بـكَن ، تا كه بـبينند
اوصاف صداقت ، زِ بشر در نظر آمد
این حیله چنان نیست،که ما را بتوان خورد
ما حیله گر هستیم، که این حمله ور آمد
اول حسن از حیله و تزویر به پرهیز
این حیله و تزویر به ما پُر ضرر آمد
٭٭٭
1- از بدن خارج كرد 2- خوش سيرت