شب پر اندوه

درود بانو
به شعر ناب خوش آمديد

سرد است چو بهمن ماه
چشمان هراسانم
عشق از دل من کی رفت
افسوس نمیدانم
رنجیده ام از عالم
هم صحبت پاییزم
از عشق و هوس خالیست
این شعر غم انگیزم
خنده ز لبم پر زد
غم برده به تاراجم
(پُر بغضم و با گریه)
هر ثانیه (درگیرم)
نه دل ز کسی بردم
نه در دل من عشقی ست
عاشق شدم اما یار
انگار به یادم نیست
آه از غم آن عشقی
که رازِ مگو باشد
تو عاشق و اما غیر
در خلوت او باشد
هر راه که من رفتم
بیراهه شد و بن بست
با حال خرابم باز
گفتم که امیدی هست
شاید که غم از این دل
روزی برود،شاید
جای شب پر اندوه
(صبحِ تَرِ عشق آید)




سلام
به شعرناب خوش آمدید .شعر زیبایی ست .

احسنت
پاینده با قلم احساستان

درود بانو
به شعر ناب خوش آمدید عزیزم
قشنگ بود

خیر مقدم بسیار زیبا و دلنشین

سلام درود برشما بسیار زیبا موفق باشید یا علی

شاعر فرزانه
سرکار خانم ایرانشاعی
با سپاس
از آفرینش این اثر موزون و دلنشین
همیشه هایت در اوج
متشکرم
سلام