سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        انسان

        شعری از

        علیرضا کافیان

        از دفتر شعرناب نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۱۱ آبان ۱۳۹۷ ۱۲:۲۷ شماره ثبت ۶۸۶۲۳
          بازدید : ۵۱۸   |    نظرات : ۱۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر علیرضا کافیان

        خیمه‌گاه دل را، سکوتی به مدارا نشست.
        «دخترک»
        با دستان سپید و کوچکش،
        درز سحر را
                    با اشک می دوخت.
         
        آن گاه لب به ترانه گشود
        و مرا از دنیای کوچک آدم های بی‌سر
        به دنیای اثیری کوچاند.
        و تهی گاه چشمانش
                               یادگار قلب خورشیدم شد!
        22/2/74 تهران
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۷ ۲۳:۳۱
        درود گرامی
        بسیار زیبا و جالب بود خندانک خندانک خندانک
        علیرضا کافیان
        علیرضا کافیان
        يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۸:۴۲
        درود و سپاس بزرگوار خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        محمدعلی جعفریان(عاشق)
        شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۷ ۱۲:۰۲
        آن گاه لب به ترانه گشود
        و مرا از دنیای کوچک آدم های بی‌سر
        به دنیای اثیری کوچاند.

        این قسمت از شعرتان زیباست

        اما درز سحر رات با اشک دوختن؟؟

        موفق باشید خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        علیرضا کافیان
        علیرضا کافیان
        يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۸:۵۲
        درود و بزرگوار
        از لطف شما سپاسگزارم. خندانک
        سحر انتهای تاریکی‌ست اما خود هنوز تاریک است و درز سحر مانعی ‌ست برای عبور که از سرگردانی «من» حاصل شده است. دخترک همان آنیمایا جنبه‌ی مثبت روح (ناخودآگاه) «من» است که با ورود به وجدان (سکوتی به مدارا) امکان تغییر را فراهم آورده است و...
        ارسال پاسخ
        همایون طهماسبی (شوکران)
        شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۷ ۱۴:۳۲
        درودتان
        خندانک خندانک خندانک
        علیرضا کافیان
        علیرضا کافیان
        يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۸:۴۲
        درود و سپاس بزرگوار خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        محمد ترکمان(پژواره)
        شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۷ ۲۰:۱۸
        خندانک خندانک
        علیرضا کافیان
        علیرضا کافیان
        يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۸:۴۲
        درود و سپاس بزرگوار خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        کبری یوسفی
        يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ۰۸:۰۸
        بسیار زیبا وجالب
        درودتان خندانک خندانک
        علیرضا کافیان
        علیرضا کافیان
        يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۸:۴۳
        درود و سپاس بزرگوار خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        6