چارۂ دل

عهد بسته برای کشتن من
تیغ چشمان زیبایش
هرروز برنده تر ز دیروز است
و مرا توان و طاقت ،کم
نشئگی چاره ی دل من؟ 
یا مستی از شراب شیرازی؟
من که مستم ز چشمش لیک
چاره ام مستی دگر است
سیر چشمش نمی توان کردن
من گریز نتوانم
چاره ام کمی حذر است
در مسیر چشم پر رازش
سر هر گذر
سر هر پیچ مژگانش
هر قدم پر از خطر است
شام تاریک چشمانش
که امان بریده از چشمم
چاره اش کمی سحر است
این چنین من خراب و ویرانم
در میان سیل مژگانش
خانه ای بنا کردم
خانه ای به رنگ امید
بر سر مسیل چشمانش
خانه ام خراب چشمانت
رو به من،گاهی نگهی
مبتلای این دردم
رو به من کن عاشقانه گهی