ایوان مدائن را آیینهٔ عبرت دان

درودها جناب صادقی
دوباره خواندن غزلتان لذتبخش بود

درود استاد ارجمند

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و مبین مشکلات جامعه

هان ای دلِ عبرت بین از دیده عِبَر کن هان

ایوانِ مدائن را آیینهٔ عبرت دان

یک ره ز ره دجله منزل به مدائن کن

وز دیده دُیُم دجله بر خاک مدائن ران

خود دجله چنان گرید صد دجلهٔ خون گویی

کز گرمی خونابش آتش چکد از مژگان

بینی که لب دجله کف چون به دهان آرد

گوئی ز تفِ آهَش لب آبله زد چندان

از آتشِ حسرت بین بریان جگرِ دجله

خود آب شنیدستی کآتش کندش بریان

بر دجله‌ نگر نونو وَز دیده زکاتش ده

گرچه لب دریا هست از دجله زکات استان

گر دجله درآموزد بادِلب و سوز ِ دل

نیمی شود افسرده، نیمی شود آتش‌دان

تا سلسلهٔ ایوان بگسست مدائن را

در سلسله شد دجله، چون سلسله شد پیچان

گه‌گه به زبان اشکی آواز ده ایوان را

تا بو که به گوش دل پاسخ شنوی ز ایوان

دندانهٔ هر قصری پندی دَهَدَت نو نو

پندِ سرِ دندانه بشنو ز بُنِ دندان

گوید که تو از خاکی، ما خاکِ توایم اکنون

گامی دو سه بر ما نِه وَ اشکی دو سه هم بِفشان

از نوحهٔ جغد (الحق) مائیم به دردِسَر

از دیده گلابی کن، دردِ سَرِ ما بنشان

آری چه عجب داری کاندر چمنِ گیتی

جغد است پیِ بلبل، نوحه است پیِ الحان

ما بارگه ِ دادیم، این رفت ستم بر ما

بر قصرِ ستم‌کاران تا خود چه رسد خذلان

گوئی که نگون کرده است ایوانِ فلک‌وَش را

حکم ِ فلکِ گردان یا حکم ِ فلکگردان

بر دیدهٔ من خندی کاینجا ز چه می‌گرید

( گریند بر آن دیده کاینجا نشود گریان) .........

نی زال ِ مدائن کم از پیرزن ِ کوفه

نه حجرهٔ تنگ ِ این کمتر ز تنور ِ آن

دانی چه مدائن را با کوفه برابر نه

از سینه تنوری کن وَز دیده طلب طوفان

این است همان ایوان کز نقشِ رُخ ِ مردم

خاکِ دَر ِ او بودی دیوارِ نگارستان

این است همان درگه کورا ز شهان بودی

دیلم مَلکِ بابل، هندو شهِ ترکستان

این است همان صُفّه کز هیبتِ او بُردی

بر شیر ِ فلک حمله، شیرِ تنِ شادُروان

پندار همان عهد است از دیدهٔ فکرت بین

در سلسلهٔ درگه، در کوکبهٔ میدان

از اسب پیاده شو، بر نطعِ زمین رُخ نِه

زیر ِ پی ِ پیلَش بین ( شه مات شده نعمان) ..........

نی نی که چو نعمان بین پیل افکن شاهان را

پیلانِ شب و روزش گشته به پیِ دوران

ای بس پشه پیل افکن کافکند به شه پیلی

شطرنجی تقدیرش در ماتگه حرمان

مست است زمین زیرا خورده است بجای می

( در کاسِ سَرِ هرمز خونِ دلِ نوشروان) .........

بس پند که بود آنگه ( بر تاجِ سرش پیدا ) .......

صد پند ِ نُو است اکنون در مغز سرش پنهان

کسری و ترنجِ زَر .... پرویز و بهِ زرّین

بر باد شده یکسر، با خاک شده یکسان

پرویز به هر بزمی زرّین تره گستردی

کردی ز بساطِ زر زرّین تره را بستان

پرویز کنون گُم شد، زان گمشده کمتر گو

زرین تره کو برخوان؟ رُو (کم تَرَکُوا ) برخوان

گفتی که کجا رفتند آن تاجوران اینک؟

ز ایشان شکم ِ خاک است آبستنِ جاویدان

بس دیر همی زاید آبستنِ خاک آری

دشوار بُوَد زادن، نطفه ستدن آسان

خونِ دلِ شیرین است آن مِی که دهد رزبن

ز آب و گِلِ پرویز است آن خُم که نهد دهقان

چندین تَنِ جبّاران کاین خاک فرو خورده است

این گُرسِنه چشم آخر هم سیر نشد ز ایشان

( از خونِ دلِ طفلان سرخابِ رُخ آمیزد)

این زالِ سپیداَبرو .... وین مام سیه پستان

خاقانی ازین درگه دریوزهٔ عبرت کن

تا از درِ تو زین پس دریوزه کند خاقان

امروز گر از سلطان رندی طلبد توشه

فردا ز درِ رندی توشه طلبد سلطان

گر زاده ره مکّه تحفه است به هر شهری

تو زاد مدائن بر سبحه ز گل سلمان

این بحرِ بصیرت بین بی‌شربت ازو مگذر

کز شط چنین بحری لب تشنه شدن نتوان

اخوان که ز راه آیند آرند ره‌آوردی

این قطعه ره‌آورد است از بهر دلِ اخوان

بنگر که در این قطعه چه سحر همی راند

مهتوک مسیحا دل، دیوانهٔ عاقل جان




درود خدا بر خاقانی ِ دل آیینه و درودها برشما که حق پردازید و هنرپرور زنده باشید و سرافراز

درودبراستادبزرگوارم
بسیارعالی بود

___████__████_███
__███____████__███
__███_███___██__██
__███__███████___███
___███_████████_████
███_██_███████__████
_███_____████__████
__██████_____█████
___███████__█████
______████ _██
______________██
_______________█
_████_________█
__█████_______█
___████________█
____█████______█
_________█______█
_____███_█_█__█
____█████__█_█
___██████___█_____█████
____████____█___███_█████
_____██____█__██____██████
______█___█_██_______████
_________███__________██
_________██____________█
_________█
________█
________█
اگر خلق عالم علی را می شناختند ، دوستش میداشتند و اگر خلق عالم علی را دوست
میداشتند ، جهنم آفریده نمیشد . . .
عید غدیر مبارک

سلام
برقرار باشيد
اين حقيقت تلخ رو چقد زيبا به تصوير کشيديد
مصرع آخر خيلي زيبا و پر حرفه

درود بر شما جناب صادقی
درد جامعه و درد مندان و فقر ؛ و از ان طرف هم چپاول وغارت بیت المال را چطور می شود نادیده گرفت فاصله طبقاتی در کشور بیداد می کند

درود بر جناب صادقی بزرگوار
احسنت بر شما
درد دل مردم جامعه ما
زنده باشید

شاعر گرانمهر
جناب صادقی بسیار عزیز
گاهی اگر خون از قلم نچکد ننگ دفتر است
در برهه ای از مان شعر باید فریاد باشد بر سر نابکاران...
شاعر مانند پیامبران پیام آور نیکی هاست و مقتدارانه می بایستی ایستاد در مقابل زراندوزان بی درد که به واسطه ی نزدیکی به حاکمیت و دولت رانت خواری را پیشه و و ژن خودی را برتر از نا خودی می پندارند ...
تصویرِ اذان را بر گلدسته نمی بینم
انگار که دزدیدند مقداری اذ/ان را هم
متشکرم
بسیار زیبا و در خور تامل و تحسین
زنده باشی شاعر
سلام

بسیار زیبا و روان سرودید هر چند مضمون بسیار تلخ آن کام را تلخ کرد بمانند اوضاع نابسامان این روزهایمان......برقرار باشید

درودبراستادصادقی عزیزوبزرگوارغزلی بسبارزیبا و
گوایای جامعه ما راقلم زدید احسنت برشما

سلام و درود بر شما و سروده ی نابتان که در رسالت شاعری به زیبایی قلم زدید درد جامعه را
کاش میشد بعضی از سرودها را فریاد زد .

دردم را کس نمیداند ، نگاهم گر چه بارانیست
سکوتی مانده بر لبها ، عجب آشفته بازاریست

با سلام واحترام
درودها بر تعهد و رسالت قلم تان
این روزه ها به رقص قلم
نامه ی من عاشقانه نیست
به سینه ریز آه ام ودردم
شعرشبم در ترانه نیست
بداهه تقدیم تان
سپاسگزارم همولایتی عزیزم برقرار باشید

درودها جناب صادقی بزرگ
حرفتان حق است وبه خوبی محکومشان کرده اید
اما..
پدر نامردها پوستشان کلفت است واین حرفها به خرجشان نمیرود

درودها استاد گرامی دست مریزاد

عالی بود رفیق
افرین

درودها استاد عزیز،عالی بود،مثل همیشه

درووووووووووود استاد
تعظیم مرا پذیرا باشید

درود بر شما استاد عزيز
زيبا و پربار و ناب سروديد
احسنت فراوان

جناب آقای صادقی عزیز، سلام علیکم.
.......................................................
بسیار زیبا ورسا اَدانموده اید دِین را....قبولِ حق باشد انشاءا..........

سلام و عرض ادب استاد صادقی مود عزیز
مایه ی افتخار و خرسندیست که سعادت دست داد و توانستم بار دیگر از قلم ارزشمندتان بهره مند شوم.
درود بر شرافت قلمتان
همواره در اوج بمانید و بدرخشید

استاد والامهر صادقی بلندافکار و نیکو کردار و زیبا نگار ...چه کرده ای استاد دست مریزاد احسنت بر شما آموختم و لذت بردم

بسیار زیبا و خواندنی و تامل برانگیز
حقا که لقب خاقانی زمان بر شما می زیبد ...

سلام و عرض احترام و دلتنگي خدمت شما استاد زيبا سرا
سروده ي تان مانند هميشه آنچنان زيباست كه فراتر از تحسين بنده است
و متفاوت و ناب
ناب و نو و پرمضمون
و شيرين و دلنواز همانطور كه از جنابتان انتظار ميرود

احسنت

زیبااااااااااااااااااااا