دوستت دارم

می نویسم دوستت دارم ....
اما انگار باید به همین اکتفا کنم !
دیگر شعرم نمی آید.
به گمانم
اجاقِ واژه هایم کور شده است.
مدام می نویسم!
مدام خط خطی می کنم !
ورق به ورق صفحات دفترم رامچاله می کنم
و در سطلی بغلِ دستم می اندازم
سطل زباله هایم  لبریزشده است
سیلی از صفحات مچاله شده زیر پاهایم روان  است .
اما
چاه واژه هایم خشکیده
هر چه از آن می کشم
پر از خالیست.
باز هم می نویسم
"دوستت دارم "
این بار به همین دوستت دارم ساده قناعت می کنم.
یقین پیدا کرده ام که  "دوست داشتنت"
خودش زیباترین غزلِ عاشقانه ایست
 که تا به حال سروده ام
شاید سالهای نه چندان دور
کتابی چاپ کنم
که تمام صفحه هایش به این یک شعر خلاصه شود.
"دوستت دارم و این یک غزل ساده نبود"

#آرش_میرزاوند