ترانه ..بیدل اگر بگرید هرشب برای چشمت

تا جان و سر بریزم جانا به پای چشمت

دست از جهان بشستم در گوشه ای نشستم

مهر از همه گسستم ای مه برای چشمت

گوشه نشینی بیدل دانی که از چه باشد

از بس فتنه بارد از گوشه های چشمت

آواره در بیابان حسرت کشان دویدم

مجنون صفت پریشان دل دربلای چشمت

برمن خدنگ مژگان زد از کمان ابرو

تا کی توان کشیدن جورو جفای چشمت

با عا شقان نکردی جورو جفا به این حد

بیدل اگر بگرید هر شب بجای چشمت