\کن فیکون\

"کن فیکون"

وقتی که از تو نمی‌گویم
دیگر غزل که غزل نیست
تسبیح قافیه‌هایی‌ست - دور دستانم
که هیچکس برای خواندن آن
یک شاهی نگاه خرج نخواهد کرد
و کاغذی‌ست مچاله
در انزوای سطل فراموشی.

ای از بهشت آمده
انگار
دست خدا همه‌ی تخم مرغ‌هایش را
یکجا گذاشته‌ست
در گوشه‌ی سبد چشم‌های تو....
وقتی که می‌رسی
تنها
با یک نگاه ؛ کن فیکون می‌شود
دنیای استعاره و تلمیح شعر من.

غلامعلی همایونی"شمیم"