به کجا برم من این عشق.....

به کجا برم من این عشق که دگر توان ندارم
غم دوریه رخش را به جمال خود نه آرم
غم جانگداز دوری بخدا غم کمی نیست
درک این جمله ی کوته کارهر رهگذری نیست
خبر از دلم نداری که چه شبها پر خون شد
وسری که از غم تو خود واژه ی جنون شد
خبر چشم سیاهم که ز گریه وانمانده
 خنده ی نرم و لطیفی که به صورتم نمانده
به کجا روم عزیزم به چه کس بگویم این درد
که نباشد همدمی جز تو و ماه و این شب سرد