خیال خوش..

بر در میخانه گر با مه رُخان بودی خوش است‌.. 
گر ز جام و می زدن هرگز نیاسودی خوش است‌.. 
‌
شاد باش از هستی و از مستی و از حال خویش‌.. 
گر ز می خوردن به هر آنی تو خوش بودی خوش است‌.. 
‌
با پریشان حالی و غم زندگی کردن چه سود؟ ‌
جسم را گر در کنار یار فرسودی خوش است‌.. 
‌
سرخوشی از مال و ثروت گاه گاهی بیش نیست‌.. 
گر مسیر یک صده یک شب تو پیمودی خوش است‌
‌
روی ماه یار و گیسوی پریشان نیک نیست‌.. 
گر که یارت از تو و ، از یار خوشنودی خوش است‌..