سلام بانو...

"به همان بغضی

که همیشه

با  تو،

بی تو افطار می شود"

از سالیانی،

چند لبخند آنطرف تر از کوچه ی زندگی

و در ایهامی زمستانی

با خاطری...

بازمانده از آخرین شکفتنت

همان لبخندی

که مانند یک عکس نمور قدیمی، گرد گرفته

با جان سپردنش

در ته اقیانوسی از غبار فاصله

موج های اشتیاق را

به سطح بی گاه بیابان های فاصله

تبعید کرده است،

بانو...،

تا به حال

هیچ شعر تری

جز از چشم ترم

که بستر سرد احساست  را

پاس داشته...

هرگز نه در حجم دلم

و نه در پاسخ به خاموشی درد انگیز تو

جاری نشده...

بانو...

" به همان بغضی که همیشه

با تو،

بی تو

افطار می شود "

لبخنـد بـزن...

تا به گاه همیشه

قلعه یخ بر پا شده

از حس حسرت

در لهیب تشنگی ساز شعر هایی

انباشته در صندوق کهنه ی حوصله

چون سپید ترین آبشارها

بار دیگر

رنگین کمان را

به اشتیاق خفته در نگاهت

پیوند زند.

_ در اینجا پیشاپیش عید نوروز و سال نو را به تمامی سروران بزرگوارم در محفل شعر ناب  و به همه عزیزان مدیر و کارکنان این سایت تبریک و تهنیت گفته و داشتن سالی نیکو و بهترین آرزوها را برای همگی شما فرهیختگان، از منتهای قلب  آرزو می نمایم.
 

((با الهام از شعر "بانو"، سروده: استاد یوسفی نژاد))

«« وحیدی شیرازی: 24/ /1390 هـ ش، تهران. »»