تظاهر

تو تنهایی شب هامی کنار بغض بی احساس
کنار لحظه هایی که دلم تنها تو رو میخواس
چه بغضی داره تنهایی که احساس نفس گیره
اگه باشی گناهی نیست دل عاشق نمی میره

تظاهر می کنم با تو کنار قبله ی چشمات
به سجده میکشم عشقو قسم تا اخر دنیات
تو تنها مَحکَم دردی که درمونش غزل خونه
دلیل واژه هایی که تو رو به من می رسونه

از این فاصله بیزارم که زخم بی کسی داره
تو باشی التماسی نیست دلم تنهات نمیذاره
اگه عاشق شدن جرمه تقاص جونمو میدم
طناب حکم دلتنگی به گردن ساده کشیدم

تظاهر میکنم چشمات مثال با تو هم خونه
اگه هم رنگ عشقم پس به چشمای تو مدیونه
از این دنیای بی رحمی نباشی من چه بیزارم
توسل می کنم این بار فقط میگم دوست دارم

قسم دل داده ی تنها که دیوانه و مجنونم
که جز تو بی تو بودن ها عذابه و نمیتونم
قسم دل داده ی عاشق تظاهر سهم رویامه
ولی چشمای تو واسم همیشه رنگ دنیامه