همنشین

دورد بر شما

درود و احسنت

زیبا و عاشقانه بود ....مرحبا جناب بنیادی عزیز

درود برشما احسنت

درود

به نام حق/
سلام//
عرض ادب خدمت شما دوست بزرگوار جناب بنیادی عزیز
شهر زیبایی خواندم از کوشش قلمتان...
درودتان...
جسارتا چند نکته ای به ذهنم رسید که باید خدمتتان عرض کنم...
این دلم شادی ندارد همنشین غم بشد...
دلی که شادی ندارد هم نشین غم است،کاملا حق باشماست اما ای کاش مطابقت زمانی هم در این مصرع رعایت میشد..
این دلم...مگر شاعر چند تا دل دارد؟ که به یک مورد خاص اشاره کند؟پس اگر درست بنگریم واژه ی این اضافه است...
بر لبم لبخند ندارم از لبم آن کم بشد....
یک واج اضافه در این مصرع گوش را می رنجاند،(لبخن..د اضافه است...)
آن کم بشد...هم به سبب تکرار معنوی لبخند(با ضمیر آن) کمی زیبایی را کاسته....

این تکرار ها در شعر زیادند نیاز به صیقل دارند...
زبان شعری هم باید مورد تجدید نظر قرار گیرد..
یک مورد دیگر خروج از وزن هم قابل مشاهده بوددر مصرع ماقبل آخر که اگر آراسته ام تبدیل به آراستم شود درست خواهد شد..
انشالله که موفق باشید شاعر عزیر

👏👏👏👏👏