پاییز

پاییز که می رسد زره غم دارم                                                                                                          پیچیدن گیسوی تورا کم دارم                                                                                                                  با باد خرامان و وزان می آیی                                                                                                            چون بید هماره لرزه با غم دارم                                                                                                            چشم از هیجان زرد تو میبندم                                                                                                                بر دیده ازین نشانه ها نم دارم                                                                                                           زاواز خوش چکاوکان یادی کن                                                                                                              کاوای خوش ترانه را کم دارم