بالین

سر به بالين مى شوم اما همين اينك دلم
در جوارت آرزو دارد شود حل مشكلم
بس كه مى جويم تو را در عالم روياى خود
غرقه در رويا شدم حالى نباشد ساحلم
من كه از دل بهر تو عاشق شدم زيباى من
مى نكن من را رها چون با وجودم در گلم
دام اين دنياى نامرد زبون بى صفت
بسته ما را آنچنان، در كار خود مستاصلم
درس و بحث و فلسفه جويم ولى در عشق خود
از همه عشاق عالم هم گذشته، عاقلم
حال من بى تو خرابست و چه ويران در خودم
با تو در آرامشم شادم تو اى زيبا گلم
دردى نابت بده بر جام خالى گشته ام
تا كه اين مستى خاصم را به عالم ناقلم
من عزادار طبيعت باشم و افسردگى
بى وجود تو شود در دور عالم حاصلم
گرچه "مسعود"م در اين وادى تلخ پرشكن
اين بود از لطف حق دائم بگردد نائلم