ما دختران پاورقیهای پنجاه

سلام خدمت شما بزرگوار
ظاهراً لازم است بنده توضیحاتی درباره ابهامات شعرم داشته باشم
بنده سوم
چگونه درد چشمهای من........

منظور از درد چشم ....دیدن ناعدالتی‌هایی که با اغراق باعث درد چشم میشود...و دم نزدن و سکوت کردن در برابر روح کثیفشان ...که در آخر منجر به فسیل شدن زیباترین و نابترین استعدادها و .....در زنان شده ...مانند فسیلهایی زیبا و ارزشمند از گذشته ها در موزه ها و لابه لای سنگها مانده....


بند چهارم

ما دختران پاورقی‌های پنجاه
اشاره به هم سن و سالهای خودم ....متولدین دهه پنجاه ...که از بدو ورود به دبستان با خشونت و آتش جنگ ...بی هیچ تفریحی ...بی هیچ‌امکاناتی ...در محیطی سرد و سرشار از روح جنگ و نوحه و....درس خواندیم و مثل پاورقی روزنامه همیشه در حاشیه بودیم ...زمانیکه می‌توانستیم کسی باشیم و از فرصتها بهره ببریم ...از نور نبوغمان به وقتش لذت ببریم و پرورش دهیم .... بر گرداگردمان دیوار کشیدند ...آنهنگام که فرصت ترقی با سرعت برق بود ما را در چهارچوب فانوس نفتی اسیر کردند...یا شاید اشاره به جنگ تحمیلی با به عبارتی جنگ نفتکشها ...که تمام کودکی و جوانی ما را به خود اختصاص داد .....

امیدوارم توضیحات بنده کامل و روشن باشد
ممنونم از دقت نظر شما اساتید .