همزاد

اندیشه ی من...

 چونکه  زِ وَهم  تو رها گشت...

یک دیده درون رخ زیبای تو گم شد  .

هر قطره ...

که بر...

 آن لب لرزان تومیریخت ،

موجی زعدم گشت و...

 دلم را به فنا برد .

من در پی آن اشک ...

همه هستی خود را ،

در زورقی از خاطره بر

دیده ی خاموش نهادم .

سرشار شدم.....

 چون  به رگ  قلب تو  میریخت سرشکم .

چون در تن جاوید تو میگشت سرشکم .

فریاد زدم ناله ی عشق کهنم را

در گوش تو...

 ای واسطه ی روح و سرشکم !

هَمزادِ تو درقلب من خسته ی عاشق

یک قطره ی اشک است که

از دیده ام افتاد .