ــــــــــــــــ نام سروده کاش ـــــــــــــــ
کاش بربالین درداین همه بیمارنداشتیم
این همه زجه وناله درغم انان نداشتیم
کاش زندگی سراسرهمه خنده وترانه بود
که خسته دلی درصحرای جنون چومجنون نداشتیم
کاش دام گستری چون صیادنبوددرکمین صید
کاش اوارگان جنگی واین همه قربانی نداشتیم
دلم گرفته ازین همه رنج ودردبسیار
کاش چشمی دوخته براه درانتظارنداشتیم
کاش چون دوچشم هسایه بودیم من وتو
که جزاشک شوق گریه ی دردنداشتیم
درست است که دوچشم خانه ی هم راندیدن
امابرای هردردی چون چشم گریان نداشتیم
کاش درددلم رامیدانستی ای دوست
که برای درمانش عزیزم این همه مشگل نداشتیم
کاش همه ی ادمها جمع میشدن دریک جا
که برای کمک بهم این همه کم نداشتیم
گفتم ازمابگذروبرکوه فرودآای غم
گفتا تحمل نداردجز آدم قراری باکوه نداشتیم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ ۹۶/۳/۲ــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــ منوچهرکرجی ــــــــــــــــــــــــــ
احساس زیبای را انتقال نموده اید، قریحه شاعرانه شما قابل تقدیر است، اما اجازه نقد نداده اید تا روی بعضی نکات اشاره می شد .
قلمت نویسا باد