گرفتار پلیدی

ایا وامانده جان در عشق صورت

چرا گشتی گرفتار پلیدی و کدورت

بدان عشق زمینی پست هیز است

ولی در صورت نفست عزیز است

هر آن کس دل به این وآن سپارد

بگو آخر که در قلبش چه دارد

که دل مرکز پرگار وجود است

بدن نقطه آن دوار عور است

کدام عشقی آخر رسیده به سامان

بدونه دردو اشگ و آه هجران

کدام عشقی سر انجامش و صال است  

که عاشق زارو این وصلت محال است

ایا ای عاشق صورت سیه روز

شرارو شهوت و زشتی مفروز

چرا نار هوس را عشق دانی

چرا نفس بدت را دل به خوانی

چرا آغوش و گرم مست عریان

برایت همچو ماه و قرص تابان

ندانستی کزین نفس هوائی

نحواهی گشتن آزادو رهائی

ندانستی که دوزخ در میان است

شرار آتشش خیزو زیان است

بس این بشنو زبیدل رنج دیده

که هر شهوت پرست افتد زدیده