خواهش

حالا که هر دو مون هستیم

میخوام بی پرده تر باشم

بذار با مشرق چشمات

کمی همسایه تر باشم

می خوام تو موج احساسم

نگاهم تازه تر باشه

یه جایی کنج قلبت هست

پر از گر مای آوازِ

می دونم دلخوری ازمن

بمونُ مهربونی کن

با دستات این تن سردُ

بگیرو آسمونی کن

اگه درگیرُ بی تابم

اگه با گریه می خوابم

اگه مثل زمستونم

یه عکس پاره تو قابم

دلیلش نازنین من

نبود لمس دستاتِ

ببین این مرد زخمی رو

چطور پای تو افتاده