سپیدیِ برف

ای برف چه قدر باصفایی....................

 

روشنگری و سپید رویی
            ای  برف  چه قدر با  صفایی
همچون دلِ عاشقِ حقیقی
          از ما و منی رها، رهایی
چون از دلِ آسمان می آیی
     از هر چه تعلق است،جدایی
جان بخشی و امیدِ وصالی
    این است که سپید و جانفزایی
تاج سری و تو جانِ جانی
       حیف است که زیر پا بمانی
عاشق به تو این زمین خاکی
              معشوق تویی و دلربایی
بخشنده ای و سکوت محضی
              فریادی و بهترین صدایی
از جام تو سیراب همه عشاق 
        مخمور از این جام وصراحی
فریاد زند  وادی  تشنه
      کی[که ای] برف پناهِ بی پناهی
از ذکر و دعای دلِ پاکان
         مستور شده زتو سیاهی
فریاد رسی و روح پرور
            چون قدرتِ حقِ لا یزالی
جان می دهی و نشاط را هم
               تو هدیۀ عالیِ خدایی......
جان م به فدای مقدم تو
            ای برف چه قدر با صفایی
                     علی جوانمرد....چهاردهم بهمن 95