درد شخصی

صدای قارقار کلاغ های سیاه روی درختان کاج
و قژقژ ماشین های رنگارنگ
در خیابان کناری پارک
من اما
تنها
روی نیمکت چوبی پارک
خیره به آب راکد حوض
و برگ های پاییزی بی حرکت 
تنها صدای تورا میشنوم
از روزهای بر باد رفته...
کاش میشد به عقب برگشت
به همان شبی که
دست هایم را گرم فشردی
و زمزمه کردی دوستم داری
یا همان شبی که در همین پارک قدم میزدیم
یادم هست که میگفتی
آه
باز هم دوستم داری!
صدای کلاغی شنیده نمیشد
و نه حتی صدای ماشین های همواره در شتاب
تنها صدای تو بود
حال می اندیشم
که دوستت دارم چند واژه است
و هر واژه شاید
در خاطر هر فرد معنای دیگری دارد
مثلا شایددر نظر تو
دوستت دارم یعنی...
...
#مهر_ناز