خشكيده باورم

چرا كسي نگاه به حال وهوايم نمي كند

مستي ،‌ پريد وُساقي ، دگرشفايم نمي كند

تكثيرشده غصه هاوُهمه مهمان من شده

جارو زدم به دل ، ولي غم رهايم نمي كند

خشكيده باورم،خاطرم همه خاروخس شده

باغبانِ چه شادنشسته فكري برايم نمي كند

صيادعشق بي خيال لميده، مبهوت من شده

خونابه گشته دل ، چرا كه دوايم نمي كند

مانده گلو خموش وُنواي من بي صداشده

اين سينه گُرگرفته ،علاجِ صدايم نمي كند

اشكم زديده گان چوسيلابِ شوري روان شده

افسرده هستم وُ رحمي به وفايم نمي كند

چون بره اي كه اسيردرخلنگ زارغم شده

مغموم گشته ام وُ ، آزاد به چَرايم نمي كند

ديگرنه راه مانده برايم كه راهها كلون شده

تابوت شده لانه ،  او فكرسرايم نمي كند

روحم تهي شده ازعشق وُچنان مرده اي شده

ديگرمراچه سود ، كه فكرعزايم نمي  کند

s@rv