تپش هاي عاشقانه
دو بيتي هاي چشمم عاشقانه است
سرود چشم تر تنها ترانه است
ز چشمت تا غزل پيوسته جاري است
تـپـش هـا ي د لِ من عـا شـقـا نه است
به تــشـبـيهِ غـَـزل، چـشــما نِ مستت
چــو اُ قـيـا نـوسِ نـا پـيـدا كـرانه است
هـــواي خا لِ تـو! هُـوش از سرم بُرد
چــه دا نـسـتم كه دامي در ميا نه است
مـيـا ن ا يـن هـمـه آ واي مُـــبـهــــــم
صــدا يِ تـو! صدا يي عا شقا نه است
خــمـوشــم لـيـك آ وا زم بـلـنـد ا سـت
بُــوَد ا يـن ناي من يـا از چغانه است؟!
كه مي داند كه مست است و كه هشيار
كــدا مين دا م پـنهـان زير دا نه است؟
بــه صَــحـراي جُـنون كـرد م اِ قـا مَت
نـدا نـسـتم كـه لـيـلي د ر فسانه است !
كـِسـي هـُـشـيـا رتـَرا ز عاشقا ن نيست
بـه كـيـش عـا شـقـي مستي بهانه است!
چـــه رويا يي به رؤيا يـــم گـُذَ شــتــي
كه پر ا ز عطر زلفت صحن خانه است
بـهــــــا ر ا ز د سـتِ سـبزت مي تراود
ا ز آ ن رو فـصـل سبزت جاودانه است
بكـو چــا ن ! سـَمتِ خضرا عاشقت را
كـه د ل خــستـه ز بيدا دِ زمـا نـه است
تـمنـّاي د لـــــــم را پـا سـُخـــــــــي ده
جـوا بِ چـشــــم تـو آره ويا نه است ؟
بـه وَهـــمِِ كـَـس نمي گـنـجد وصـا لش
بـه قـا فِ عـا شِقـي ا ش آ شيانه است !
كرج- محمد علي جعفريان(عاشق)-9/3/1382
غزلی بسیار زیبا و دلنسین