دوست

خواستم شاد شوم قصه ی هجران نگذاشت
  خواستم غم بخورم شادی دوستان نگذاشت


   خواستم خوب شوم به مردمم گوش دهم                  
  چشم هم چشمی و این تهمت دزدان نگذاشت             


 خواستم جمع کنم دوست و رفیقانم را                      
دست تقدیر سراغ آمد وباز مرگ رفیقان نگذاشت         


 خواستم ناله کنم شیون وجنجال کنم                         
یاد آن روز خوش زمین بازی نگذاشت


  خواستم خانه نیشنم که به هیچ جا نروم                
    باد خوب و خنک یاد کوهستان نگذاشت            


   خواستم لاف زنم عاشق بی خود شوم
 یاد مردانگی و غیرت مردی نگذاشت