بهترین چاقوی زنجان

انتخاب مدیریتی شعر هفته!!
سلام با توجه به اینکه جناب عباسی مقدم گزینه نقد را باز نمودند و شناخت خوبی که از سعه صدر ایشان داریم شعرشان را انتخاب ، و در معرض دید اساتید و اعضای خوب سایت برای نقد می گذاریم باشد از ذکات علم اهل دل معرفت بیشتر بیاموزیم
مدیر موسس سایت ادبی شعرناب
فکری احمدی زاده
اشاره!!
جای دارد از همکاری خوب استاد لیلا باباخانی عزیز تشکر ویژه نمایم. ممنونم گرانقدر

باسلام بنا به فرموده جناب آقای احمدی زاده و بر حسب وظیفه نکاتی را در مورد غزل آقای عباسی عرض می کنم ، از قبل به خاطر گزندگی نقد از محضر شاعر محترم پوزش می طلبم
گمان کنم این شعر به استقبال از غزل آقای جواد مزنگی با مطلع :
کیفیت یعنی جنس قشنگ موی تو
بهترین خلاقیت نوع فر گیسوی تو
ساخته شده باشد، با این تفاوت که در غزل آقای مزنگی بین مصراعها دلایل منطقی تر وجود دارد،اما در غزل آقای عباسی گاهی این دلایل وجود ندارد به همین دلیل نقصها و نوعی رمندگی معنا در آن احساس می شود مانند ، مصراع دوم بیت اول:
(سینه ام کاشانه ی دیوانگان موی توست)
که معلوم نیست چرا دیوانگان موی معشوق در سینه ی شاعر مسکن گرفته اند.
یا در بیت سوم مصراع دوم:
(جای هر بوس اسیری را که بر بازوی توست)
علاوه بر رمندگی معنا ضعف تالیف نیز به چشم می خورد.
همچنین مصراع اول و دوم نیز هر کدام ساز خود را می زنند و مکمل هم نیستند
نیمه شبهای همیشه معنا نمی دهد اگر نیمه شبها تا همیشه باشد بهتر است.
اما از حق نگذریم تشبیهات و استعارات زیبایی نیز در آن وجود دارد که شعر را زیبا هم کرده است .
در کل باتوجه به اینکه فکر کنم زیاد روی غزل کار نشده ،اگر ویرایش دیگر از آن شود غزل خوبی می شود.
باتشکر بسیار

درود
غزلی است که خواننده را با خود می کشاند تا منظور شاعررا درک کند
من خیلی بر این عقیده نیستم که باید محور عمودی شعر مانند محور افقی در خدمت هم قرار بگیرند چرا که حافظ پیشتر از ما به استقلال ابیات در غزل جامه ی عمل پوشاند
ولی محور افقی ومضامین باید از ضعف تالیف وناهماهنگی باهم رنج نبرند
نگاهی داریم به ابیات این غزل
معمولا ابرو را با صفت هلالی یاد می کنند وچاقو دارای این صفت نیست مگر بگوییم خنجر ابروی تو واز طرفی ابرو را باید به چیزی تشبیه کرد نه چیزی را به آن واما مصرع دوم از ضعف تالیف رنج می برد
سینه ی من منزل وجایگاه دیوانگان موی توست! چرا سینه ی عاشق جای عاشقان موی دلبر او باشد ؟!
مصراع اول بیت دوم بسیار زیبا ست اما به خاطر قافیه شاعر مجبورشده از زانو استفاده کندکه درست نیست قد کشیدن از نوک انگشتان پا تا سر است واز طرفی چرا لباس پرگل شب ؟ گل، دمدمای صبح وهنگام سپیده سحری از عنچه به گل تبدیل می شود واصلا این لباس پرگل شب را با چه قرینه ای شاعر محترم بیان کرده بر من معلوم نیست
دربیت بعد که نسبتا زیباست را ی مفعولی حشو است وزاید وباید حذف شود
نیمه شب های همیشه جای بوس هر اسیری را که بر بازوی توست دسته ای گل می شود؟ یا از آن گل می رویاند فاعل نیمه شب های همیشه است
مصرع دوسیب هم بارد است وباید جایگزین مناسبی داشته باشد دوبیت بعد قابل قبول می تواند باشد البته نه در سطح عالی بلکه متوسط
بیت قطره ی اشک مصراع اول زیباست ولی در مصراع بعد جوی معشوق را فرینه ای نمی بینم
بیت پایانی هم خوب است برای بر طرف شدن من حشو بگویید
هر پلنگی را که دیدم درپی آهوی توست
با پوزش اگر رک بیان کردم


بهترین چاقوی زنجان تیغه ی ابروی توست



سینه ام کاشانه ی دیوانگان موی توست



موقع شاداب بودن بیشتر قد می کشی



این لباس پر گل شب تا سر زانوی توست



نیمه شبهای همیشه دسته ای گل میشود



جای هربوس اسیری را که بر بازوی توست



دود قلیان دو سیبت طعم شیرین می دهد



بهترین شربت به عالم شربت لیموی توست



باغ فردوس برین در چشم تو پنهان شده



باغ سیب وآلبالو یک فتو از روی توست



لشکری را در بیابان زیر گیسو می بری



بهترین پرچم به دنیا پرچم گیسوی توست



قطره ی اشک تو دنیارا معطر می کند



زمزم وکوثر فقط در انحصار جوی توست



در میان جنگل زیبا وسر سبز جهان



هر پلنگی را که من دیدم پی آهوی توست