يکشنبه ۲۷ آبان
پَرپَروک( پروانه) شعری از محسن پاده بان
از دفتر زبون خمونی نوع شعر قطعه
ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۵ ۰۱:۰۴ شماره ثبت ۴۹۴۷۰
بازدید : ۵۴۰ | نظرات : ۱۴
|
آخرین اشعار ناب محسن پاده بان
|
پَرپَروک
پَرپَروک سِیلُم بُکُن سی تو میسوزم مثِ شمع
کُربونِ سی کِردنت ،عُمرُم تموم وابی بیو
ای همه دورم بِچرخ و قر بده سی دل مو
دورِ اون رقصوندنت ، عُمرُم تموم وابی بیو
همه میگن که گِنا وابیده از بس انتظار
نازِ اون اومدنت ، عمرم تموم وابی بیو
مگه عمرِ مو وُ تو چند روزِ دیگن پرپروک
نبینم غم خوردنت، عمرم تموم وابی بیو
بیو تا مثِ کِدیم پَر بزنیم تو آسمون
خیالِ پر زدنت ، عمرم تموم وابی بیو
مهربون بَش پَرپَروک و التماست میکنم
چه خِشن مهر بُردِنت، عمرم تموم وابی بیو
معنی لغات شعر پرپروک
پَرپَروک: پروانه
سِیلُم : نگاهم
سی : برای
مثِ : مثل ..همچون
کُربونِ : قربون
ای : این
عمرم تموم وابی بیو : عمرم تمام شد بیا
دورم : اطرافم
دورِ اون رقصوندنت : فدای رقص کردنت
میگن : می گویند
گِنا : دیوانه
وابیده : شده
اومدنت : آمدنت
مو وُ تو : من و تو
دیگن : دیگر است
کِدیم : قدیم
آسمون : آسمان
بَش : باش
خِشن : خوش است
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.