مست و محتسب

سلام و عرض ادب خدمت شاعر محترم شعر طنز قابل تاملی است اما نظر به پای بست نقیضه کم کاری دیدم یعنی بین شروع و پایان بیشتر شاهد صحنه آرایی هستیم ( البته هنرمندانه) تا آنکه حرف حساب از جنس آنچه که در پایانبندی به درستی نشسته است و خوش تر از آن یک بیت قبل از پایان آنجا که پای حاکم را وسط می کشد و در توجه به دارایی حاکم لحن کنایی دارد که البته فقط همین مضمون در تمامی این ساختار جلب توجه می کند برای پرورش و تکثیر مضامین در مجموع قافیه راه می دهد همچنین موضوع که مشکلات چندی در جدال محتسب و مست مطرح گردد که همانا موجب افزایش بار طنز این سروده و چربش بر فکاهه خواهد بود اگرچه فکاهه خود لطیفه ای است در دل طنز همچنانکه اخلاق در شکم دین مورد مثبت دیگری که به این متن چندان ارتباط ندارد اما بی انصافی است اگر اشاره ای صورت نگیرد آنکه این شاعر شعر طنز مکتوب را به خوبی می شناسد همچنانکه بر لفظ تسلط دارد شاهد مثال در مطلع متن پیش رو اگر در یک کار جدی دندانش گرفت را بیاوَرَد جای انتقاد دارد که آیا آمد جلو دندان او را گرفت ؟ این که نمی شود اما وقتی صحبت از گاز گرفتن است اصل غافلگیری حال آدمی را جا می آوَرَد