پشت سر قافیه ها

دولت يک بوسه 

مي روم و روي دلم سوي تو باشد به قفا 

آينه سان هر طرفم عکس تو باشد صنما 

آمده شاه پريان مست و غزلخوان به  ميان 

باده به کف عشوه کنان چشم اشارت به شما 

آن در يکدانه من گوهر دردانه من 

دلبر جانانه من آمده با ناز و ادا 

من چه کنم اوست همه ! به که چه نيکوست همه !‌

جلوه نه جادوست همه ! کو يد بيضا و عصا ؟ 

مست نه با هوش نيم سرد نه با جوش نيم 

گر چه که خاموش نيم کو به لبم هي و هيا ؟‌

شطح شنو ! طامه شنو ! حرف شنو ! ياوه شنو ! 

بي سرو بي پايه شنو ! هاي مرا هوي مرا 

خشک و تر آهيخته شد تن به سر آويخته شد 

شعر به هم ريخته شد لعل لبش گشت چو وا 

مانده و درمانده شدم و زتعب آکنده شدم 

بسکه دويدم همه شب پشت سر قافيه ها 

وزن عروضيم ز کف رفت و غزل گشت تلف 

سر دهم اينک ز شعف : هاي ... !‌نيم از شعرا 

گرد نيم ،‌گرد نيم! باده نيم ‌،‌درد نيم ! 

گنده نيم ، خرد نيم ! چيستم اينک ز شما ؟ 

شاهم و ملک دو جهان يکسره در سيطره ام 

هر که تو بيني همگان بنده و من حکمروا 

کام پژوهنده روا گر به يکي لحظه شدي 

دولت يک بوسه او کامروا کرده ورا 

10/3/72 مشهد