باید یکی می سوخت...

رفتی و دنیامو به هم ریختی
سخت زندگی مو جمو جور کردم
هر چی که از این رابطه جا موند
توی دلم زنده به گور کردم

گرمای دستاتو به کی دادی
دستامو باز سرما بغل کرده
این قلب بی منطق نمی فهمه
اونی که رفته بر نمی گرده

واسم عذاب این تناقض که
از جای خالیت پر شده خونه
عادت ندارم پره کنه جای
دستاتو تو موهای من شونه

با قرص ماه وقتی تو میخوابی
من تازه سر دردم شرو میشه
از گوشه ی ذهنم که رد میشی
حالم دوباره زیر و رو میشه

گیجی منو می گیره جوری که
حتی مسکن بی اثر میشه
جوری که همسایه شبا گاهی
از ناله هامم با خبر میشه

این زندگی قرقش چیه با مرگ
وقتی گلا هم بی تو خشکیدن
باور نکردن این خیابونا
وقتی همیشه من رو ما دیدن

از بین ما باید یکی می سوخت
رفتی و من تاوانشو میدم
من رو ببخش کارم خیانت بود
چون با خیالت بی تو خوابیدم