باز ز رو نمی روم

درود استاد عزیز
غزلی ناب و زیباست

با سلام استاد بسیار خوب سروده اید موفق باشید

یارِ کمال جو بجا ، رنج و عذاب می دهد
........................
درست است
خدا به هر کس به اندازه کاسه صبرش عذاب میدهد
.................
زیبا بود وکاملا قابل درک

درود بزرگوار زیبا بود

درود برشما

جناب آقای خادمیان عزیز، سلام علیکم.
..................................................................
لفظ وکلام و،واژه ها، حال وهوای عشق نیست
ذکرِ شبِ خدا خدا، بوی کباب می دهد....
.........................................................................
احسنت برشما.....شیرین سخنِ بی ادّعا......زیبا سروده ایست....خسته نباشید انشاءا........

درود بر شما. بهره مند شدم از شعر زیبایتان

درود بر شما
زیبا
و زیبا

سلام جناب استاد خادمیان گرانقدر
با اشتیاق خواندم
ولذت بردم
سپاس

درودها حضرت عشق،همیشه لذت بردم از کلام ناب و زیبایتان،همچنان برتارک آسمان غزل بدرخشید و مانا باشید.

الا ای خالق آدم،تماشاکن جهانت را

تماشاکن دنیای عجیب بندگانت را

به حکم سیب،در فصل هبوط خویش میمیرند

تمامش کن این زنگ فجیع امتحانت را

من از آغاز میسوزم،جهان همرنگ برزخ بود

زمین همبستر مرگ است، برگردان زمانت را

شدم درگیر علیّت،هُبَل فرمانروایی کرد

برای باور بودن،نشانم ده نشانت را

کسی اینجا نمیخندد،کسی دستی نمیگیرد

ببین در مسند قدرت،تمام دشمنانت را

سیاهِ عشق پوشیدم ،عزادار غم عشقم

به یاد عشقبازیها بنوشم ،شوکرانت را

صدای ناله ی ققنوس،غمگینانه میپیچد

بسوزد بال و پر راچون،بهاری نیست خزانت را

به رستاخیز محتاجم،جهنم سهم آدمهاست

بهشت ارزانی تزویر،قیامت کن جهانت را

مسعودمهرابی

درود بر دوست گرامی، شاعر زیبا نگار

درود و عرض ادب استاد خادمیان گرانقدر
در محضرتان می آموزم.........