شباهت

عمیقا با نظر شما موافقم بانو ی گرامی دست مریزاد

این زخم را

گریزی نیست...........به نیمایی هم نزدیک بود مهربانم....زیبا وژرف ...عالی

تاریخ همیشه

به دوش خواهد کشید

این زخم را

گریزی نیست



خودت را بتکان

آوار شو

بر بام جهالت قرون


درود بانو
بسیارزیبا وتاثیرگذاربود

زن عشق می كارد و كینه درو می كند …

دیه اش نصف دیه توست و مجازات زنایش با تو برابر …

می تواند تنها یك همسر داشته باشد و تو مختار به داشتن

چهار همسرهستی …

برای ازدواجش در هر سنی اجازه ولی لازم است و تو هر

زمانی بخواهی به لطف قانونگذار می توانی ازدواج كنی …

در محبسی به نام بكارت زندانی است و تو …

او كتك می خورد و تو محاكمه نمی شوی …

او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می كنی …

او درد می كشد و تو نگرانی كه كودك دختر نباشد …

او بی خوابی می كشد و تو خواب حوریان بهشتی را می

بینی …

او مادر می شود و همه جا می پرسند نام پدر …

و هر روز او متولد میشود؛ عاشق می شود؛ مادر می شود؛

پیر می شود و میمیرد …

و قرن هاست كه او عشق می كارد و كینه درو می كند چرا كه

در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت زمان جوانی

بربادرفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش، گام های

شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع قلب مرد سینه

ای را به یاد می آورد كه تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و

فقط رفتن را در دل او زنده می كند …

و اینها همه كینه است كه كاشته می شود در قلب مالامال از

درد …

و این، رنج است.

دکتر علی شریعتی

سلام و عرض ادب محضرتان بانو باباخانی گرانقدر

عالی و نغز سرودید

لذت بردم از شعرتان
سر بلند باشید به مهر

با سلام بانو بسیار عالی

درود بر شما

عالیست

درودها بر شما .زیبا وژرف در معنا

درود بر خواهر خوبم
مرحبا بر شما

درود بر شما و بر کلام و احساس شما ...

موفق باشید بانو ...

درد بزرگیست
محکومیت آدمی
به جرمی که جرم نیست
ارث پدریست ....

زیباست
لذت بردم

سپاس

سرکارخانم باباخانی، بانوی گرامی، سلام علیکم.
........................................................................
حقیرمعتقدم........( غزل)راازیاد نبرید....گرچه سپیدهایتان ....به دل می نشینند وحرفهایی دارند ، برای عزض اندام.....به هیچ وجه، مخالفتی با، انواعِ دیگرِ شعرندارم(گواهم، همین سایت).........ولی، غزل را، دریابید که......(دُریابید)...مؤید باشید.

درود بر شما خانم باباخانی ارجمند

بزرگترین گوشه دلم
هنوز سهم توست
سهم تو غزل!

درود غزل بانو

هنر در چارچوب نظم زیباست
و پر از اشعار نو ک ساده تر از سخن روز مره با تو درد دل میکنند
بنده یا سکوت میکنم یا هیچ وقت به سمت سپید نو قدمی بر نمیدارم
به هر حال خط خطی های شاعرانگیتان زیباست