طلوع انسان

شروع به پایان رسیده نمی بینی
طلوع به انسان رسیده نمی بینی
آدم، وقت آن رسیده نمی بینی
نوبت شهیدان رسیده نمی بینی
موقع نوش، جان رسیده نمی بینی
رفع درد به مرهم نیست،درمان کو
به دیدار طبیبان رسیده نمی بینی
انتظار بی پایه نیست،منتظر باش
شیر به میدان رسیده نمی بینی
مرگ چون رگ گردن نزدیک شد
مرگ شیطان رسیده نمی بینی
چه باید که نشاید شد ، نادیدنی
خماری مستان رسیده نمی بینی
خمخانه خالی، ساقی که  رفت
امام زمان رسیده نمی بینی
گلایه نیست،جز دل تنگی ات
جلوه ز قرآن رسیده نمی بینی
خورشید از پس ابر بیرون آمد
سیمای عیان رسیده نمی بینی
شمع به محل آمد، روشنی بخش
شمع به شمعدان رسیده نمی بینی
خورشید غروبی غمگین می بیند
نورش به جهان رسیده نمی بینی