مبتلایم کن

مبتلایم کن

من که در بندت اسیرم چاره ام در دست توست
لای موهایت رهایم کن برایم کافی است

قاصد نیلوفرم بر بال توفان آمدم
زیر پایت را سرایم کن برایم کافی است


قطر ای ناچیزم از ابری که بغضش وا نشد
می چکم ؛ دامن سزایم کن برایم کافی است

می رسانم در زمین گوش همه عاشق دلان
عاشقم من مبتلایم کن برایم کافی است


ماه من ، من با شب امشب حرفها دارم ز عشق
بانگاهی اعتنایم کن برایم کافی است.


گشته ام مات رخ ات کیشم نکن انصاف نیست
از خودم یکدم جدایم کن برایم کافی است


من سلیمم از غم عالم پر اما با تو هیچ
غم ندارم بند پایم کن برایم کافی است

پیرنظر"سلیم"9/1/95