پنجره

درود بانوی عزیزم
حس وحال بسیارزیبایی داشت شعرت و
قلم خوبی داری
اما به نظرم به عنوان یه شعر سپید
اگر کمی موجزتر وخلاصه ترشه بهتره
کمی کلمات تکرارشده بود واین تکرار
اززیبایی اثرت کاسته بود مثل کلمه ی پنجره وانتظار
وکمی دچارازهم گسیختگی شده بود شعرت که
میشه باکمی دقت وویرایش بهترم شه
مشخصه استعداد خوبی دارید
وحیف اومد این نکات رو نگم
وبا اجازه تون یه دستی به سر وروش کشیدم
امیدوارم که ازفضولی ام ناراحت نشین البته
فقط پیشنهاده وازجهت همفکری وگرنه مختارید که بپذیرید یا نه


زمان می‌گذرد


سریع‌تر از آن کودکی که

مدام به دنبال هم‌بازیش می‌دود

تا سرانجام مغلوب کند

اورا


و من بهت‌زده


به جای خالی پای تو


در پایین پنجره‌ی اتاقم می‌نگرم...


و هنوز هم


به شوق یک لحظه


دیدار چشمان تو


اینجا تاصبح


به انتظار می‌نشینم


و نسیم خنکی


به یاری ام می‌شتابد


ومی خشکاند


اشکهایم را


تادراین تلؤلؤ نور ماه


آوای خرد شدن غرورم




تو را از خواب ناز بیدار کند


خلاصه


من امشب چشم به راه تو


بی‌خواب شده‌ام...

کلمه ی حضور اضافی بود درحضور تلؤلؤمعنی نداره
وقتی می گی درخشش نورماه دیگه حضوراضافی میشه
درحضور خودماه اگر بود درست بود این حضوراینجا
وقتی همون ابتداازپنجره صحبت می کنید دیگه لازم نیست چند بارتکرارشه ومخاطب خودش می فهمه منظورو این پنجره های دیگه اضافی است

وضمنن برای اینکه دوستان آشنا شن باقلمتون
فقط به ارسالشعر اکتفا نکنین وبه بقیه ی دوستان هم سربزنین وتو نقد ونظرات هم شرکت کنید
مطمانم اگر کمی تلاش کنید
بهترو بهترخواهید شد وهمین تشویق ودلگرمی دوستان
شوق نوشتن رادرشما بیدارترو بهترخواهدکرد
سال خوبی رابراتون ارزو می کنم
به امید موفقیت هرچه بیشتر نازنینم