جوانی

سلام بر شاعر گرامی
سعی کنید به زبان روز خود بسرایید . از حروف مخفف کمتر استفاده کنید .



جوانی



الا       ای         خاطرات       نو جوانی       



ز     سر     بر    من  بده   از     زندگانی( از سر بر من بده از ...ضعف تالیف دارد )



به     آن  گیسو   طلایم     نغمه ای   گو



زمین   عشق  را   کن      دید       بانی( ارتباط عرضی با مصرع قبل ندارد )



رسد   کن   لحظه های    سر خوشم   را(رصد )



بیا فشان    بر       سپهرم   نور        آنی( بیفشان )



مرا  دیوانه  کن   با نقش    خوش     خال



که     وجدم    داده     است  وجد   نهانی



کجا یست    تا    دگر      بار    نغمه    آرد( کجایست ؟؟؟ زبان غریب است .وزن صحیح نیست )



به     سمعم         آشنا     سازد   جوانی



به  روز     و     شب     بیاندیشم   ز کردار



که       سوزاندم   به  قرعه      با    ندانی(ندانم کاری صحیح است . ندانی یعنی نمی دانی )
(


به     جبر     در    زمان  باختم     ز   بنیاد( مشکل وزن )



طراوت        در  فرار         از          آنچنانی( معنی مصرع صحیح نیست .)



بدوزان        دیده ام      را   از     شعف  دار( معنی مصرع صحیح نیست )



سوار      غصه ای     با       اشک     ثانی( اشک ثانی فقط برای پر کردن وزن و قافیه آمده است . اشک دوم ؟ )



بزن     از  این سرا    بر    آن   فرا      شم( فرا شم معنی مصطلح ندارد . بالاتر از بو ؟؟)



به  اسبی    تو     منم     گوی    چوگانی



تو  آن را هر  چه  خواهی    بر     سرم   آر( تو هر چه خواهی آن را بر سرم بیاور . معنی صحیح نیست .)



بدار  از      درب     رحمت      روز      فانی( معنی مصرع صحیح نیست. روز فانی از درب رحمت بدارد ؟؟؟! چه چیز را ؟ )



کنون     ای  سعدیار      وقت       غروبست



مهیا      شو   به     رفت   از   روز    خانی( به رفت ؟؟؟ این زبان مردم معاصر نیست ! الان روز خانی است پس چرا اینهمه فغان و گله از روزگار ! )
اشعار شاعران معاصر را بیشتر بخوانید .ابیات باید یک موضوع مشخص را دنبال کنند . ارتباط بین مصاریع از لحاظ طولی و عرضی برقرار باشد .
مصرع را با قرار دادن فاعل و فعل در جای خود یکبار بخوانید تا از لحاظ جمله بندی درست باشد .
موفق باشید.