چشای مستت/

چشای مستت    ترانه

میخوام از چشای مستت اشگ شوق و بکشم

از لبای غنچه گونت طعمه عشق و بچشم

آخه تو چه دینی داری انقدر برام عزیزی

بکنه مسیحی باشی دلمو یهو بریزی

قسم به کتاب حافظ که گرفتی فال تو ی طاغچه

چقدر زبون میریزی تو برام خیلی عزیزی

انقدر غزل سرودی دلم و کردی دیونه

توی شبهای ترانه نگیری از من بهونه

من میخوام تو نور مهتاب رد پاهاتو ببوسم

دست بداز روشونه هام تا من از عشق تو بسوزم

دوست داری غزل بگم برا چشمات بی بهونه

تو بشی لیلی من من بشم برات دیونه

انقدر ناز نگاهت دلمو کرده دیونه

که هوائی شده این دل میگیره از تو بهونه

              فقط بخاطر تو