انتظار

دیگر عاشقانه هایت نمیرسند
به گمانم
جاده ها خیس شدند و
واژه هایت
زیر باران دوری
مرگ مغزی شده اند
به سرم میزند
یکبار برای همیشه
کنار جاده رفتنت
خانه ای از تنهایی و دلتنگی بسازم
و بنشینم به انتظار
تا وقت رسیدن شکوفه های دیدار
آه
از این همه هجران و فریاد
پارسال در فصل خزان و
برداشت انار
ما دو نفری سبدی از عشق چیدیم
و اکنون در موسم سرما
دوری و برف را
به جان دوست داشتن انداخته ایم
هرچه آید به سرم
مهم نیست
عاشقی را با دردش باید بویید ..
........................................
از مجموعه شعر : یاد عشق
شاعر : عبدالله خسروی (پسرزاگرس)