مولا علی (ع) به فرموده استاد فکری

امید من بجز عشق علی نیست

دلم جز بر فروغش منجلی نیست

همه نالم که ای مولای من گیر

زلطفت دست این خواروزمین گیر

چو من زادم به عشق تو بزادم

امید من توئی ای نور دادم

همه صوم و صلات من بسویت

ستایش میکنم آن ماه رویت

چه شبها گریها کردم بزاری

چه شبها ناله ها کردم بخواری

مرا عشق تو دریای جنون است

ازین دریای دل من غرق خون است

اگر یک لحظه با لطفی که داری

بسوی من نظر گیری خدائی

سرم بر اوج عرش آری زمهرت

دلم تابان کنی از نور چهرت

پس امیدم توئی ای مهر رخشان   

شبو روز این بیدل سویت شتابان