خواب

من خواب بودم و تو
                     رازهای مرا
                    ارزانی مسافران خسته ی کوچه می کردی
امضای من پای صداقت محض تو بود و تو
نیرنگ تقسیم شاپرکهای خسته می کردی
حالا نه اینکه دلخور تردیدهای تو باشم
           نه اینکه فکر واژه ای از جنس اشک و بی تابی
           نه اینکه فکر عبور از
                                    خرابه های این دل بی قرار و آشفته
    فقط به فکر دو چشم توام که می بینم
                 به جای شوق رسیدن اسیر مرداب است
    اگر چه خواب بودم و تو رازهای مرا
                  میان کوچه هویدای عابران کردی
    ولی به خاطر روحی که از خدا در توست
    تو را چونان خدای خودم
                        دوست می دارم...