آتشکده

آتش عشق تو آتشکده کرد این دل ما را تو ببین
بس کن ای عشق که ز عشقت به خراب آبادم
غم
منکه هر لحظه غمم غم نخورم کنج قفس
عاقبت خورد مرا این غم تنهایی ببینید مردم
تنها
تنها برای تو مینویسد این دلم
یک شب بیا به محفل شعرم نظاره کن
فریاد
فریاد از این بخت سیاهم تا کی
عشق آمد و حلقه زد به ویرانه من
سحر
سحر شد این کبوتر بچه ام کو
شکسته بال او صیاد بی رحم
 لحظه
لحظه ها  منتظر دیدن روی تو شدند
تو ببین عقربه ساعت دیواری من