شـــاعــــــری بـــود از محــبـــــان امام
حضــــرت صادق حبیب خــاص و عام
هـــر زمــــان می دیـــد آن مـــــاه منیر
از ادب می گـــفـــت بــا او الســــــــلام
بود امــــــا اهـــــل مستی بـــا شـــراب
آن محـــب و در پی شـــــرب مــــــدام
از قضــــا روزی پس از شرب شراب
می گذشت ازکوچه ای آن خوش مرام
رو به رویش حضـــرت صادق در آن
کوچـــــــه ی تنگ آمد و آن مرد خـام
چـون خـودش را دید پیش آن عــــزیز
می شود رســــوا و افــــتـــــاده به دام
از خجـــــالت رو به دیــواری نمــــود
تا نگـــــردد فــــــــاش انجــــام حرام
با لبــــــاسش کـــــرد بازی تا شـــــود
از کــنـــــارش رد امـــــام نیک نــــام
نکتـــه ای زیبا و نقض اینگــونه گفت
چون امــــام آمــــد به او بعد از سلام
روی خـــود از مــــا نتـــابـــانیـد هیچ
هـــرچه هستید و به هر حــال و مقام
.......................................
سلام الله علیک یا جعفر ابن محمد الصادق
شهادت آن حضرت بر شیعیان و محبانش تسلیت باد